-
1 sica
sīca, ae, f. [st2]1 [-] poignard. [st2]2 [-] au fig. arme. - sica ingenii, Amm.: esprit acéré. - duas in rem publicam sicas destringere, Cic.: dégainer deux poignards contre la république (= faire poignarder la république par deux assassins: Catilina et Antoine). - dentium sicae, Plin. 18: les défenses (du sanglier).* * *sīca, ae, f. [st2]1 [-] poignard. [st2]2 [-] au fig. arme. - sica ingenii, Amm.: esprit acéré. - duas in rem publicam sicas destringere, Cic.: dégainer deux poignards contre la république (= faire poignarder la république par deux assassins: Catilina et Antoine). - dentium sicae, Plin. 18: les défenses (du sanglier).* * *Sica, sicae. Cic. Une dague ou poignard. -
2 sica
sīca, ae, f. (seco), I) der Dolch, maximus sicarum numerus et gladiorum, Cic.: sicā confodere alcis latus, Val. Max.: ferreā sicā confodere alqm, Suet.: haec sica istam Appiam nece Papirii cruentavit, Cic.: quotiens tibi iam extorta est sica ista de manibus! Cic.: haec sica intentata nobis est, Cic.: non iam inter latera nostra sica illa versabitur, Cic.: hi pueri sicas vibrare et spargere venena didicerunt, Cic. – übtr., utroque (arbore et saxo) apri dentium sicas exacuunt, die Schneiden, Plin. 18, 2: sicam ingenii destringentes, ihren Witz wie einen geschärften Dolch brauchend, Amm. 30, 4, 9. – II) meton., der Dolchstich, die Erdolchung, geheime Mordtat, der Meuchelmord, hinc sicae, venena, falsa testamenta nascuntur, Cic.: sicae, veneni, peculatus quaestiones, Cic.
-
3 sica
sīca, ae, f. (seco), I) der Dolch, maximus sicarum numerus et gladiorum, Cic.: sicā confodere alcis latus, Val. Max.: ferreā sicā confodere alqm, Suet.: haec sica istam Appiam nece Papirii cruentavit, Cic.: quotiens tibi iam extorta est sica ista de manibus! Cic.: haec sica intentata nobis est, Cic.: non iam inter latera nostra sica illa versabitur, Cic.: hi pueri sicas vibrare et spargere venena didicerunt, Cic. – übtr., utroque (arbore et saxo) apri dentium sicas exacuunt, die Schneiden, Plin. 18, 2: sicam ingenii destringentes, ihren Witz wie einen geschärften Dolch brauchend, Amm. 30, 4, 9. – II) meton., der Dolchstich, die Erdolchung, geheime Mordtat, der Meuchelmord, hinc sicae, venena, falsa testamenta nascuntur, Cic.: sicae, veneni, peculatus quaestiones, Cic. -
4 sīca
sīca ae, f [2 SAC-], a curved dagger, poniard: non iam inter latera nostra sica illa versabitur: sicas vibrare: hinc sicae, hinc venena nascuntur.* * * -
5 sica
sīca, ae, f.I.A curved dagger, a poniard, Enn. ap. Paul. ex Fest. p. 336 Müll. (Ann. v. 496 Vahl.); Cic. Cat. 1, 6, 16; 2, 10, 23; cf. id. ib. 2, 1, 1; Suet. Calig. 32; Mart. 3, 16, 2; Val. Max. 3, 2, 12 al.:II.tum haec cottidiana, sicae, veneni, peculatus,
i. e. for stabbing, Cic. N. D. 3, 30, 74:hinc sicae, hinc venena, hinc falsa testamenta nascuntur,
id. Off. 3, 8, 36.— -
6 sica
sīca, ae f.2) убийство C -
7 hinc
hinc adv., from this place, hence: quae (via) est hinc in Indiam: hinc Romā venire: Illam hinc civem esse aiunt, T.—With iam, from this point onward, henceforth: maiora iam hinc bella dicentur, L.: iam hinc populi R. res gestas peragam, L.—In antithesis to hinc or illinc, on one side... on the other, here... there, on this side... on that: hinc fides, illinc fraudatio, etc.: pudor est, qui suadeat illinc; Hinc dissuadet amor, O.: hinc atque illinc volneribus acceptis, on each side, L.: hinc patres, hinc viros orantīs, L.: Hinc atque hinc rupes minantur, on either side, V.—From this source, from this cause, hence, on this account: hinc sicae, hinc falsa testamenta nascuntur: Hinc illae lacrumae! that's what's the matter! H.: Sed eccum Syrum...! hinc scibo, from him, T.: Hinc canere incipiam (i. e. ex his), will take my theme, V.—Next, afterwards: hinc in urbem digressus, Ta.* * *from here, from this source/cause; hence, henceforth -
8 obiciō
obiciō (not obiiciō), iēcī, iectus, ere [ob+ iacio], to throw before, throw to, cast, offer, present, expose: corpus feris: alcui offam, V.: legatum hominibus feris, Cs.: si tale visum obiectum est a deo dormienti, presented: huic (sicae) obici pro me, be exposed.—To throw before, use as a defence, cast in the way, set against, oppose: Alpium vallum contra ascensum Gallorum: erat obiectus portus ericius, Cs.: se ei, N.: maximo aggere obiecto: cum in obiecto (tela) scuto haesissent, L.: sese ad currum, flung himself before the chariot, V.—Fig., to throw before, put before, present, offer, give up, expose: Unum ex iudicibus selectis, hold up as an example, H.: debilitati obiectā specie voluptatis: delenimentum animis agri divisionem obici, L.: Noctem peccatis, H.: nubem oculis, O.: consulem morti, abandon: obicitur (consulatus) ad periculum: me in tot dimicationes.—To bring upon, inspire, inflict, visit (cf. inicio): nos quibus est obiectus labos, T.: qui sibi eam mentem obiecissent, ut, etc., suggested, L.: furorem Roscio: canibus rabiem, V.— Pass, to be occasioned, befall, happen, occur: mihi mali obici Tantum, T.: tantis difficultatibus obiectis, Cs.: obicitur animo metus. —To throw out against, object, taunt, reproach, upbraid with: ei probris obiectis: exercitu Caesaris luxuriem, Cs.: id adversario, to make such an attack on: Parcius ista viris obicienda memento, V.: obiecit ut probrum Nobiliori, quod is in provinciam poëtas duxisset: de Cispio mihi igitur obicies?: quod obiectum est de pudicitiā.* * *obicere, objeci, objectus V TRANSthrow before/to, cast; object, oppose; upbraid; throw in one's teeth; present -
9 hinc
hinc, adv. [for hince, locative form from hic], from this place. hence.I.In space: Imus huc: illuc hinc: cum illuc ventum est, ire illinc lubet, Enn. ap. Gell. 19, 10, 12 (Trag. v. 258 Vahl.):B.abiit hinc in exercitum,
Plaut. Am. prol. 125:In ea via, quae est hinc in Indiam,
Cic. Fin. 3, 14, 45:qui hinc Roma veneramus,
id. Agr. 2, 34, 94; cf.:hinc a nobis profecti,
id. Tusc. 1, 13, 29: Ex Sicilia testes erant ii, qui, etc.... et hinc homines maxime illustres, etc., id. Verr. 2, 1, 6, § 17:hinc Athenis civis eam emit Atticus,
Plaut. Ep. 4, 2, 32:at enim ille hinc amat meretricem ex proxumo,
id. Men. 5, 2, 39:illam hinc civem esse aiunt,
Ter. And. 5, 1, 14; id. Eun. 5, 5, 10; out of this world, Aug. Conf. 6, 11.—Esp., in a book or writing, jam hinc, from this point onward:majora jam hinc bella dicentur,
Liv. 7, 29, 1:liberi jam hinc populi Romani res gestas peragam,
id. 2, 1, 1; 8, 7, 7; 40, 35, 14.—Transf.1.I. q. ab or ex hac parte, from this side, on this side, here:2.imperator utrimque hinc et illinc Jovi vota suscipere,
Plaut. Am. 1, 1, 74: ex hac parte pudor pugnat, illinc petulantia; hinc pudicitia, illinc stuprum;hinc fides, illinc fraudatio, etc.,
Cic. Cat. 2, 11, 25:pudor est, qui suadeat illinc: hinc dissuadet amor,
Ov. M. 1, 619:cum speculorum levitas hinc illinc altitudinem assumpsit,
Cic. Univ. 14:multis hinc atque illinc vulneribus acceptis,
on each side, Liv. 32, 10, 12.—So too: hinc... hinc, on this side... on that side, here... there:hinc patres, hinc viros orantes,
Liv. 1, 13, 2; cf.:Cassandrea hinc Toronaico, hinc Macedonico saepta mari,
id. 44, 11, 2; 21, 8, 8: hinc atque hinc vastae rupes geminique minantur In caelum scopuli, i. e. on each side, enthen kai enthen, Verg. A. 1, 162:multi impetus hinc atque illinc facti,
Liv. 3, 5, 1:duos corvos hinc et inde infestantes,
from different directions, Suet. Aug. 96; so,hinc et inde,
id. Caes. 39:hinc inde hortantium,
id. Ner. 27; so,hinc inde,
id. ib. 49; id. Tib. 21:hinc inde jacta,
Plin. Ep. 9, 13, 8; 9, 33, 1.—With reference to the origin or cause of any thing (v. ab and ex), from this source, from this cause, hence; on this account:II.hinc quodcumque in solum venit, ut dicitur, effingis atque efficis,
Cic. N. D. 1, 23, 65:videret hinc (i. e. ex auro) dona fortium fieri,
Plin. 33, 12, 54, § 153:hinc sicae, hinc venena, hinc falsa testamenta nascuntur: hinc furta, hinc opum nimiarum potentiae non ferendae,
Cic. Off. 3, 8, 36; id. Fl. 23, 54; id. Rosc. Am. 31, 87:plurima hinc orta vitia,
Quint. 8, 6, 74; cf. id. 2, 2, 5:ut posset hinc esse metus,
id. ib. 6 praef. § 10;7, 6, 1: hinc enim accidit dubitatio,
Quint. 1, 1, 32:hinc illae lacrimae!
Ter. And. 1, 1, 99; imitated by Cic. Cael. 25, 61; Hor. Ep. 1, 19, 41; cf.ellipt.: hinc illae sollicitationes servorum: hinc illae quaestiones,
Cic. Clu. 67, 191: Verg. A. 2, 97: sed eccum Syrum ire video! hinc scibo jam, ubi siet (acc. to scire ex aliquo;v. scio),
from him, this person, Ter. Ad. 3, 3, 7:hinc canere incipiam,
Verg. G. 1, 5; Plin. 9, 62, 88, § 186; cf.:jam hinc igitur ad rationem sermonis conjuncti transeamus,
Quint. 8, 3, 40; so,jam hinc,
id. 3, 1, 1; 2, 11, 1; 10, 3, 4:hinc jam,
id. 2, 4, 1; 8 praef. §13: atque hinc,
id. 3, 1, 15.—In time.A.From this time, after this, hereupon (post-Aug.):B.puerum in specu septem et quinquaginta dormisse annis: hinc pari numero dierum senio ingruente, etc.,
Plin. 7, 52, 53, § 175; cf. Tac. Agr. 14; Val. Fl. 3, 672:circumdata hinc regi specie honoris valida manus,
Tac. A. 2, 67.— -
10 obicio
ōbĭcĭo and objĭcĭo, jēci, jectum, 3 (cf. abicio, etc.; perf. subj. objexim, Plaut. Poen. 1, 3, 37:I.objexis,
id. Cas. 2, 6, 52), v. a. [ob-jacio], to throw or put before or towards, to throw to, to hold before or out, to offer, present, expose; constr. usu. aliquid (aliquem) alicui, or simply aliquid; but sometimes also, instead of the dat., with pro aliquā re, contra, ad, in aliquid; v. the foll. passages; also with adversus; v. Liv. 2, 58, 5 Drak. (syn. oppono).Lit.:B.ei nos Glaucomam ob oculos obiciemus,
Plaut. Mil. 2, 1, 70:si alia quae obiciant non habuerint,
Varr. R. R. 2, 4, 15:cibum canibus,
Plin. 8, 40, 61, § 145:parricidae corpus feris,
Cic. Rosc. Am. 26:offam (Cerbero),
Verg. A. 6, 420:pisces diripiunt carnes objectas,
Plin. 32, 2, 8, § 17 (Jan, abiectas): argentum, to throw to one, Ter. Phorm. 5, 2, 4.—Esp., to throw to the wild beasts in the circus:aliquem feris,
Cic. Rosc. Am. 26, 71; Suet. Calig. 27; Amm. 14, 2; 20, 5 et saep.:vivos homines laniandos obicere,
Suet. Ner. 37:florem veteris vini naribus,
to hold before, present to, Plaut. Curc. 1, 2, 1; 4, 2, 45; Varr. R. R. 2, 5, 17:si tale visum objectum est a deo dormienti,
brought before, presented to, Cic. Ac. 2, 16, 49; cf. id. Div 1, 16, 30; id. Ac. 2, 15, 48:huic (sicae) ego vos obici pro me non sum passus,
to be exposed, id. Mil. 14, 37:exercitum tantae magnitudinis flumini,
Caes. B. C. 1, 64, 4:ne objexis manum,
don't raise your hand, Plaut. Cas. 2, 6, 52. —In partic., to throw or place before by way of defence or hinderance; to cast in the way, set against, oppose:II.Alpium vallum contra ascensum transgressionemque Gallorum... obicio et oppono,
Cic. Pis. 33, 81:carros pro vallo,
Caes. B. G. 1, 26:ericium portis,
id. B. C. 3, 67:faucibus portūs navem submersam,
id. ib. 3, 39;3, 66: se hostium telis,
Cic. Tusc. 1, 37, 89:se ei objecit,
Nep. Hann. 5, 1:maximo aggere objecto,
Cic. Rep. 2, 6, 11.—Esp. of arms:objecta tela perfregit,
Cic. Har. Resp. 23, 49:scutum,
Liv. 2, 10:hastas,
id. 36, 18:clipeosque ad tela sinistris Protecti obiciunt,
oppose, Verg. A. 2, 444:objecit sese ad currum,
threw himself before the chariot, id. ib. 12, 372.—Trop.A.In gen., to throw before or over, to put or bring before, to present; to give up, expose to any thing; and, in gen., to bring upon one, to impart, superinduce, cause, occasion, etc.:2.noctem peccatis et fraudibus obice nubem,
Hor. Ep. 1, 16, 62:nubem oculis,
Ov. M. 12, 32:plerique victi et debilitati objectā specie voluptatis,
Cic. Fin. 1, 14, 47:consulem morti,
to deliver up, abandon, id. Vatin. 9, 23:obicitur (consulatus) contionibus seditiosorum... ad omne denique periculum,
id. Mur. 40, 87.—With ad, Cic. Fam. 6, 4, 3. —With in:numquam me pro salute vestrā in tot ac tantas dimicationes... objecissem,
Cic. Arch. 6, 14:obicere se in impetus profligatorum hominum,
id. ib. 6, 14. —With adversus:se unico consule objecto adversus tribuniciam potestatem perlatam legem esse,
Liv. 2, 58, 5: qui multa Thebano populo acerba objecit funera, has brought on, i. e. caused, Plaut. Am. 1, 1, 35, moram alicui, id. Poen. 1, 3, 37; id. Trin. 5, 1, 8: ut hanc laetitiam nec opinanti primus obicerem, that I might have set before him, i. e. prepared for him, Ter. Heaut. 1, 2, 12:alicui eam mentem, ut patriam prodat,
to suggest, Liv. 5, 15:alicui lucrum,
to procure, Plaut. Curc. 4, 2, 45:sollicitudinem,
to cause, id. Mil. 3, 1, 29:terrorem hosti,
Liv. 27, 1:spem,
id. 6, 14:furorem alicui objecit,
Cic. Rosc. Am. 14, 40:rabiem canibus,
Verg. A. 7, 479.— Pass., to be occasioned, to befall, happen, occur to one:mihi mala res obicitur aliqua,
Plaut. Merc. 2, 3, 5:malum mihi obicitur,
Ter. Ad. 4, 3, 1; cf. id. Phorm. 3, 2, 18:obicitur animo metus,
Cic. Tusc. 2, 4, 10.—To put in the way, interpose:B.omnis exceptio interponitur a reo,
Gai. Inst. 4, 119:cui dilatoria obicitur exceptio,
id. ib. 4, 123.—In partic., to throw out against one, to taunt, reproach, or upbraid with any thing, as a crime (cf.:A.criminor, exprobro): facinora,
Plaut. Mil. 3, 1, 25:alicui multa probra,
Cic. de Or. 2, 70, 285:ignobilitatem alicui,
id. Phil. 3, 6, 15:obicit mihi, me ad Baias fuisse,
id. Att. 1, 16, 10:parcius ista viris obicienda memento,
Verg. E. 3, 7.—With quod:Cato objecit ut probrum M. Nobiliori, quod is in provinciam poëtas duxisset,
Cic. Tusc. 1, 2, 3; id. Verr. 2, 4, 17, § 37: furta, Auct. Dom. 35, 93: eloquentiam ut vitium, Cic. ap. Sall. 8:crimen,
Tac. A. 3, 12.—With de, to reproach one respecting, on account of any thing:de Cispio mihi igitur obicies? etc.,
Cic. Planc. 31, 75; Brut. et Cass. ap. Cic. Fam. 11, 3, 2. —In pass.:nam quod objectum est de pudicitiā, etc.,
Cic. Cael. 3, 6.—Hence, objec-tus, a, um, P. a.Lying before or opposite:B.insula objecta Alexandriae,
Caes. B. C. 3, 112:silva pro nativo muro,
id. B. G. 6, 10:flumina,
Verg. G. 3, 253:Cyprus Syriae objecta,
Plin. 5, 31, 35, § 129.—Exposed; constr. with dat. or ad:C.objectus fortunae,
Cic. Tusc. 1, 46, 111:invidiae,
Plin. 29, 1, 8, § 20:ad omnes casus,
Cic. Fam. 6, 4, 3.—Subst.: objecta, ōrum, n., charges, accusations:de objectis non confiteri,
Cic. Dom. 35, 93:objecta vel negare vel defendere vel minuere,
Quint. 7, 2, 29:objecta diluere,
id. 4, 2, 26; 9, 2, 93; cf. Amm. 27, 10. -
11 objecta
ōbĭcĭo and objĭcĭo, jēci, jectum, 3 (cf. abicio, etc.; perf. subj. objexim, Plaut. Poen. 1, 3, 37:I.objexis,
id. Cas. 2, 6, 52), v. a. [ob-jacio], to throw or put before or towards, to throw to, to hold before or out, to offer, present, expose; constr. usu. aliquid (aliquem) alicui, or simply aliquid; but sometimes also, instead of the dat., with pro aliquā re, contra, ad, in aliquid; v. the foll. passages; also with adversus; v. Liv. 2, 58, 5 Drak. (syn. oppono).Lit.:B.ei nos Glaucomam ob oculos obiciemus,
Plaut. Mil. 2, 1, 70:si alia quae obiciant non habuerint,
Varr. R. R. 2, 4, 15:cibum canibus,
Plin. 8, 40, 61, § 145:parricidae corpus feris,
Cic. Rosc. Am. 26:offam (Cerbero),
Verg. A. 6, 420:pisces diripiunt carnes objectas,
Plin. 32, 2, 8, § 17 (Jan, abiectas): argentum, to throw to one, Ter. Phorm. 5, 2, 4.—Esp., to throw to the wild beasts in the circus:aliquem feris,
Cic. Rosc. Am. 26, 71; Suet. Calig. 27; Amm. 14, 2; 20, 5 et saep.:vivos homines laniandos obicere,
Suet. Ner. 37:florem veteris vini naribus,
to hold before, present to, Plaut. Curc. 1, 2, 1; 4, 2, 45; Varr. R. R. 2, 5, 17:si tale visum objectum est a deo dormienti,
brought before, presented to, Cic. Ac. 2, 16, 49; cf. id. Div 1, 16, 30; id. Ac. 2, 15, 48:huic (sicae) ego vos obici pro me non sum passus,
to be exposed, id. Mil. 14, 37:exercitum tantae magnitudinis flumini,
Caes. B. C. 1, 64, 4:ne objexis manum,
don't raise your hand, Plaut. Cas. 2, 6, 52. —In partic., to throw or place before by way of defence or hinderance; to cast in the way, set against, oppose:II.Alpium vallum contra ascensum transgressionemque Gallorum... obicio et oppono,
Cic. Pis. 33, 81:carros pro vallo,
Caes. B. G. 1, 26:ericium portis,
id. B. C. 3, 67:faucibus portūs navem submersam,
id. ib. 3, 39;3, 66: se hostium telis,
Cic. Tusc. 1, 37, 89:se ei objecit,
Nep. Hann. 5, 1:maximo aggere objecto,
Cic. Rep. 2, 6, 11.—Esp. of arms:objecta tela perfregit,
Cic. Har. Resp. 23, 49:scutum,
Liv. 2, 10:hastas,
id. 36, 18:clipeosque ad tela sinistris Protecti obiciunt,
oppose, Verg. A. 2, 444:objecit sese ad currum,
threw himself before the chariot, id. ib. 12, 372.—Trop.A.In gen., to throw before or over, to put or bring before, to present; to give up, expose to any thing; and, in gen., to bring upon one, to impart, superinduce, cause, occasion, etc.:2.noctem peccatis et fraudibus obice nubem,
Hor. Ep. 1, 16, 62:nubem oculis,
Ov. M. 12, 32:plerique victi et debilitati objectā specie voluptatis,
Cic. Fin. 1, 14, 47:consulem morti,
to deliver up, abandon, id. Vatin. 9, 23:obicitur (consulatus) contionibus seditiosorum... ad omne denique periculum,
id. Mur. 40, 87.—With ad, Cic. Fam. 6, 4, 3. —With in:numquam me pro salute vestrā in tot ac tantas dimicationes... objecissem,
Cic. Arch. 6, 14:obicere se in impetus profligatorum hominum,
id. ib. 6, 14. —With adversus:se unico consule objecto adversus tribuniciam potestatem perlatam legem esse,
Liv. 2, 58, 5: qui multa Thebano populo acerba objecit funera, has brought on, i. e. caused, Plaut. Am. 1, 1, 35, moram alicui, id. Poen. 1, 3, 37; id. Trin. 5, 1, 8: ut hanc laetitiam nec opinanti primus obicerem, that I might have set before him, i. e. prepared for him, Ter. Heaut. 1, 2, 12:alicui eam mentem, ut patriam prodat,
to suggest, Liv. 5, 15:alicui lucrum,
to procure, Plaut. Curc. 4, 2, 45:sollicitudinem,
to cause, id. Mil. 3, 1, 29:terrorem hosti,
Liv. 27, 1:spem,
id. 6, 14:furorem alicui objecit,
Cic. Rosc. Am. 14, 40:rabiem canibus,
Verg. A. 7, 479.— Pass., to be occasioned, to befall, happen, occur to one:mihi mala res obicitur aliqua,
Plaut. Merc. 2, 3, 5:malum mihi obicitur,
Ter. Ad. 4, 3, 1; cf. id. Phorm. 3, 2, 18:obicitur animo metus,
Cic. Tusc. 2, 4, 10.—To put in the way, interpose:B.omnis exceptio interponitur a reo,
Gai. Inst. 4, 119:cui dilatoria obicitur exceptio,
id. ib. 4, 123.—In partic., to throw out against one, to taunt, reproach, or upbraid with any thing, as a crime (cf.:A.criminor, exprobro): facinora,
Plaut. Mil. 3, 1, 25:alicui multa probra,
Cic. de Or. 2, 70, 285:ignobilitatem alicui,
id. Phil. 3, 6, 15:obicit mihi, me ad Baias fuisse,
id. Att. 1, 16, 10:parcius ista viris obicienda memento,
Verg. E. 3, 7.—With quod:Cato objecit ut probrum M. Nobiliori, quod is in provinciam poëtas duxisset,
Cic. Tusc. 1, 2, 3; id. Verr. 2, 4, 17, § 37: furta, Auct. Dom. 35, 93: eloquentiam ut vitium, Cic. ap. Sall. 8:crimen,
Tac. A. 3, 12.—With de, to reproach one respecting, on account of any thing:de Cispio mihi igitur obicies? etc.,
Cic. Planc. 31, 75; Brut. et Cass. ap. Cic. Fam. 11, 3, 2. —In pass.:nam quod objectum est de pudicitiā, etc.,
Cic. Cael. 3, 6.—Hence, objec-tus, a, um, P. a.Lying before or opposite:B.insula objecta Alexandriae,
Caes. B. C. 3, 112:silva pro nativo muro,
id. B. G. 6, 10:flumina,
Verg. G. 3, 253:Cyprus Syriae objecta,
Plin. 5, 31, 35, § 129.—Exposed; constr. with dat. or ad:C.objectus fortunae,
Cic. Tusc. 1, 46, 111:invidiae,
Plin. 29, 1, 8, § 20:ad omnes casus,
Cic. Fam. 6, 4, 3.—Subst.: objecta, ōrum, n., charges, accusations:de objectis non confiteri,
Cic. Dom. 35, 93:objecta vel negare vel defendere vel minuere,
Quint. 7, 2, 29:objecta diluere,
id. 4, 2, 26; 9, 2, 93; cf. Amm. 27, 10. -
12 objicio
ōbĭcĭo and objĭcĭo, jēci, jectum, 3 (cf. abicio, etc.; perf. subj. objexim, Plaut. Poen. 1, 3, 37:I.objexis,
id. Cas. 2, 6, 52), v. a. [ob-jacio], to throw or put before or towards, to throw to, to hold before or out, to offer, present, expose; constr. usu. aliquid (aliquem) alicui, or simply aliquid; but sometimes also, instead of the dat., with pro aliquā re, contra, ad, in aliquid; v. the foll. passages; also with adversus; v. Liv. 2, 58, 5 Drak. (syn. oppono).Lit.:B.ei nos Glaucomam ob oculos obiciemus,
Plaut. Mil. 2, 1, 70:si alia quae obiciant non habuerint,
Varr. R. R. 2, 4, 15:cibum canibus,
Plin. 8, 40, 61, § 145:parricidae corpus feris,
Cic. Rosc. Am. 26:offam (Cerbero),
Verg. A. 6, 420:pisces diripiunt carnes objectas,
Plin. 32, 2, 8, § 17 (Jan, abiectas): argentum, to throw to one, Ter. Phorm. 5, 2, 4.—Esp., to throw to the wild beasts in the circus:aliquem feris,
Cic. Rosc. Am. 26, 71; Suet. Calig. 27; Amm. 14, 2; 20, 5 et saep.:vivos homines laniandos obicere,
Suet. Ner. 37:florem veteris vini naribus,
to hold before, present to, Plaut. Curc. 1, 2, 1; 4, 2, 45; Varr. R. R. 2, 5, 17:si tale visum objectum est a deo dormienti,
brought before, presented to, Cic. Ac. 2, 16, 49; cf. id. Div 1, 16, 30; id. Ac. 2, 15, 48:huic (sicae) ego vos obici pro me non sum passus,
to be exposed, id. Mil. 14, 37:exercitum tantae magnitudinis flumini,
Caes. B. C. 1, 64, 4:ne objexis manum,
don't raise your hand, Plaut. Cas. 2, 6, 52. —In partic., to throw or place before by way of defence or hinderance; to cast in the way, set against, oppose:II.Alpium vallum contra ascensum transgressionemque Gallorum... obicio et oppono,
Cic. Pis. 33, 81:carros pro vallo,
Caes. B. G. 1, 26:ericium portis,
id. B. C. 3, 67:faucibus portūs navem submersam,
id. ib. 3, 39;3, 66: se hostium telis,
Cic. Tusc. 1, 37, 89:se ei objecit,
Nep. Hann. 5, 1:maximo aggere objecto,
Cic. Rep. 2, 6, 11.—Esp. of arms:objecta tela perfregit,
Cic. Har. Resp. 23, 49:scutum,
Liv. 2, 10:hastas,
id. 36, 18:clipeosque ad tela sinistris Protecti obiciunt,
oppose, Verg. A. 2, 444:objecit sese ad currum,
threw himself before the chariot, id. ib. 12, 372.—Trop.A.In gen., to throw before or over, to put or bring before, to present; to give up, expose to any thing; and, in gen., to bring upon one, to impart, superinduce, cause, occasion, etc.:2.noctem peccatis et fraudibus obice nubem,
Hor. Ep. 1, 16, 62:nubem oculis,
Ov. M. 12, 32:plerique victi et debilitati objectā specie voluptatis,
Cic. Fin. 1, 14, 47:consulem morti,
to deliver up, abandon, id. Vatin. 9, 23:obicitur (consulatus) contionibus seditiosorum... ad omne denique periculum,
id. Mur. 40, 87.—With ad, Cic. Fam. 6, 4, 3. —With in:numquam me pro salute vestrā in tot ac tantas dimicationes... objecissem,
Cic. Arch. 6, 14:obicere se in impetus profligatorum hominum,
id. ib. 6, 14. —With adversus:se unico consule objecto adversus tribuniciam potestatem perlatam legem esse,
Liv. 2, 58, 5: qui multa Thebano populo acerba objecit funera, has brought on, i. e. caused, Plaut. Am. 1, 1, 35, moram alicui, id. Poen. 1, 3, 37; id. Trin. 5, 1, 8: ut hanc laetitiam nec opinanti primus obicerem, that I might have set before him, i. e. prepared for him, Ter. Heaut. 1, 2, 12:alicui eam mentem, ut patriam prodat,
to suggest, Liv. 5, 15:alicui lucrum,
to procure, Plaut. Curc. 4, 2, 45:sollicitudinem,
to cause, id. Mil. 3, 1, 29:terrorem hosti,
Liv. 27, 1:spem,
id. 6, 14:furorem alicui objecit,
Cic. Rosc. Am. 14, 40:rabiem canibus,
Verg. A. 7, 479.— Pass., to be occasioned, to befall, happen, occur to one:mihi mala res obicitur aliqua,
Plaut. Merc. 2, 3, 5:malum mihi obicitur,
Ter. Ad. 4, 3, 1; cf. id. Phorm. 3, 2, 18:obicitur animo metus,
Cic. Tusc. 2, 4, 10.—To put in the way, interpose:B.omnis exceptio interponitur a reo,
Gai. Inst. 4, 119:cui dilatoria obicitur exceptio,
id. ib. 4, 123.—In partic., to throw out against one, to taunt, reproach, or upbraid with any thing, as a crime (cf.:A.criminor, exprobro): facinora,
Plaut. Mil. 3, 1, 25:alicui multa probra,
Cic. de Or. 2, 70, 285:ignobilitatem alicui,
id. Phil. 3, 6, 15:obicit mihi, me ad Baias fuisse,
id. Att. 1, 16, 10:parcius ista viris obicienda memento,
Verg. E. 3, 7.—With quod:Cato objecit ut probrum M. Nobiliori, quod is in provinciam poëtas duxisset,
Cic. Tusc. 1, 2, 3; id. Verr. 2, 4, 17, § 37: furta, Auct. Dom. 35, 93: eloquentiam ut vitium, Cic. ap. Sall. 8:crimen,
Tac. A. 3, 12.—With de, to reproach one respecting, on account of any thing:de Cispio mihi igitur obicies? etc.,
Cic. Planc. 31, 75; Brut. et Cass. ap. Cic. Fam. 11, 3, 2. —In pass.:nam quod objectum est de pudicitiā, etc.,
Cic. Cael. 3, 6.—Hence, objec-tus, a, um, P. a.Lying before or opposite:B.insula objecta Alexandriae,
Caes. B. C. 3, 112:silva pro nativo muro,
id. B. G. 6, 10:flumina,
Verg. G. 3, 253:Cyprus Syriae objecta,
Plin. 5, 31, 35, § 129.—Exposed; constr. with dat. or ad:C.objectus fortunae,
Cic. Tusc. 1, 46, 111:invidiae,
Plin. 29, 1, 8, § 20:ad omnes casus,
Cic. Fam. 6, 4, 3.—Subst.: objecta, ōrum, n., charges, accusations:de objectis non confiteri,
Cic. Dom. 35, 93:objecta vel negare vel defendere vel minuere,
Quint. 7, 2, 29:objecta diluere,
id. 4, 2, 26; 9, 2, 93; cf. Amm. 27, 10.
См. также в других словарях:
SICAE — Les sociétés d’intérêt collectif agricole d’électricité (SICAE) sont des distributeurs d électricité au même titre qu ERDF et sont classées avec les régies parmi les entreprises locales de distribution (ELD), dont la caractéristique est d avoir… … Wikipédia en Français
SICAE de l'Aisne — La société d’intérêt collectif agricole d’électricité de l Aisne (SICAE de l Aisne) est un gestionnaire du réseau de distribution d électricité qui alimente 139 communes dont 137 dans le département de l Aisne. Elle résulte de la fusion en 2001… … Wikipédia en Français
EDF — Électricité de France « EDF » redirige ici. Pour les autres significations, voir EDF (homonymie). Logo … Wikipédia en Français
EdF — Électricité de France « EDF » redirige ici. Pour les autres significations, voir EDF (homonymie). Logo … Wikipédia en Français
Electricite de France — Électricité de France « EDF » redirige ici. Pour les autres significations, voir EDF (homonymie). Logo … Wikipédia en Français
Electricité de France — Électricité de France « EDF » redirige ici. Pour les autres significations, voir EDF (homonymie). Logo … Wikipédia en Français
Entreprises locales de distribution d'électricité et de gaz en France — Liste des entreprises locales de distribution d électricité et de gaz en France La loi de nationalisation de l’électricité et du gaz du 8 avril 1946 qui avait modifié profondément l’organisation électrique et gazière française, avait cependant… … Wikipédia en Français
Liste Des Entreprises Locales De Distribution D'électricité Et De Gaz En France — La loi de nationalisation de l’électricité et du gaz du 8 avril 1946 qui avait modifié profondément l’organisation électrique et gazière française, avait cependant maintenu les droits des communes en matière de distribution publique de… … Wikipédia en Français
Liste des entreprises locales de distribution d'electricite et de gaz en France — Liste des entreprises locales de distribution d électricité et de gaz en France La loi de nationalisation de l’électricité et du gaz du 8 avril 1946 qui avait modifié profondément l’organisation électrique et gazière française, avait cependant… … Wikipédia en Français
Liste des entreprises locales de distribution d'électricité et de gaz en France — La loi de nationalisation de l’électricité et du gaz du 8 avril 1946 qui avait modifié profondément l’organisation électrique et gazière française, avait cependant maintenu les droits des communes en matière de distribution publique de… … Wikipédia en Français
Liste des entreprises locales de distribution d'électricité et de gaz en france — La loi de nationalisation de l’électricité et du gaz du 8 avril 1946 qui avait modifié profondément l’organisation électrique et gazière française, avait cependant maintenu les droits des communes en matière de distribution publique de… … Wikipédia en Français